كوگىمنەن سەن كورىن، جۇلدىزىم...
(ولەڭدەر)
ءداريعا ازات قىزى
ناپ-نازىك بەينەممەن تال شىبىق،
ءار تاڭان ساعىنىش اڭقىدى، ۇق !
مەزگىلدەر قوينىندا بۇرلەيمىن،
تاڭدايعا ءتاتتى ەلەس قالتىرىپ.
كوردىڭ بە، ءسۇيدىڭ بە قىر قىزىن؟
قىرىندا قالتىرعان قىرمىزى ءۇن.
كوكتەمنىڭ سامالى جەلپيدى،
كوگالا كويلەگىم تىم ۇزىن.
كوكپەڭبەك سەكىلدى اسپانىم،
تولقىنداي تولقيدى شاشتارىم.
كوكپەڭبەك كوكتەمنىڭ كوزىنەن،
ساعىنىش ساپارىن باستادىم.
كوز سالىپ قاۋاشاق گۇلدەرگە،
تاۋسىلماس ساعىنىش ءجۇر مەندە.
اقىماق قىزبىن-اۋ كۇندى ىزدەپ،
اي بولىپ تىعىلعان تۇندەرگە.
ءسۇيدىڭ بە، كوردىڭ بە، قىر قىزىن،
كوك شالعىن قوندىرعان گۇلگە ءىزىن.
ءتۇن بولىپ تۇنەرە قالايىن،
كوگىمنەن سەن كورىن، جۇلدىزىم!
قوس ىشەگى تەڭشەلمەگەن دۇنيە-اي!
مەنىڭ مىناۋ مۇڭلى بەينەم سىڭايلى،
كوكتەم بۇلتى كوك جۇزىندە جىلايدى.
كوپ ەلەسىڭ كوكىرەكتەن گۇل اشىپ،
سەنى ءۇنسىز ساعىنعانىم ۇنايدى.
كوكتەم گۇلدەن، مەن كوكتەمنەن سۇرايمىن،
تاعدىرىمىز تاعدىرىنداي كۇن ايدىڭ.
ساعىنتقانىم سابىرىڭدى سارىققانىمەن،
مەن دە ساعان ساعىنتۋمەن ۇنايمىن.
تاندىر-تاندىر بۇلت كوزىنەن جاۋسىن ءان،
جىر وقيىن ورالعان قۇس داۋىسىنان.
ساعىنشپەن سارعايادى-اۋ ءساندى ولكەم،
جانا-جانا مەن دە ءبىر كۇن تاۋسىلام.
كوك جۇزىندە قاراعانمەن كۇلىپ اي،
جۇرەگىم ءجۇر ۇنسىزدىكتەن جىلىماي.
قونباي كەتكەن باقىتىمسىڭ تۇعىرعا،
قوس ىشەگى تەڭشەلمەگەن دۇنيە-اي!
ساعىنىش
ىنتىزار جۇرەگىمنەن وشپەگەندە وت،
مەزگىلسىز سەنى كۇتتىم كەشكە ەلەڭدەپ.
ساعىنعان جۇرەگىمدى جۇباتادى،
ەرمەن ءدامدى دالامنىڭ ەسكەگى ەمدەپ.
ەي، مەزگىل مەن سۇيەتىن عاشىق كوكتەم،
جۇپار ءدامدى ساعىنش شاشىپ كەپ پە ەڭ؟ !
جۇرەگىمدە ءبۇر جارعان ءبىر ساعىنش،
مەن ءبىراق، ايىقپايمىن عاشىق دەرتتەن.
جاۋھازىندار گۇل اشقان جاناردا ءونىپ،
سارعايتىقان ساعىنشتان جانام نەعىپ؟ !
سارالا قاز ساڭقىلداپ ورالار ما؟ !
سەن جۇرگەن مەكەنىڭنەن حابار بەرىپ.
قيقۋىنا قۇستاردىڭ قۇلاق تۇرگەن،
سەنىڭ بالعىن كۇلكىڭدى ۇناتتىم مەن.
كوڭىل باقشام گۇل اشپاي تۇنجىرايدى،
ورانسا دا وركەش تاۋ، قىرات گۇلمەن.
جىيەگىندە كۇمىس كۇن كۇلكىڭ ەرىپ،
كوز سالدىڭ با تاۋلارعا بۇلتى بورىك.
جوق الدە ماعان كەلە جاتىرسىڭ با؟
بۇيرا-بۇيرا ءساۋىردىڭ بۇلتىنا ەرىپ.
تەربەمەيدى تاكاپپار تاڭىمدى ءۇمىت،
بۇلىت كوشەدى كوگىمنەن اۋىر كۇلىپ.
ءساۋىر جەلى ساپ-سالقىن ءجۇزىمدى وپكەن،
تاعى سەنى قويعانى-اي ساعىندىرىپ.
جاڭبىرلى ءتۇن
بوزامىق اناۋ ءسىڭىرىپ دالا تاڭ نۇرىن،
قاسقالداق تاعدىر تاڭدايىندا قالعىدى ءۇن.
سەكىلدى مەنىڭ جىلاۋىق مىناۋ جۇرەگىم،
تاعى دا كوردىم دالانىڭ سوڭعى جاڭبىرىن.
تاعدىر ما اناۋ سەزدىرمەي سىيلار تامشى ب ا ق،
قارايمىن سوعان جارالى جۇرەك قانسىراپ.
ءمولدىر دە ءمولدىر بۇلتتاردىڭ سۇلۋ مونشاعى،
جاتادى ءۇنسىز جۇرەگىمە مەنىڭ تامشىلاپ.
اق جاڭبىر ارمان جاپىراقتارعا جازىپ مۇڭ،
ۇنىنەن سۇلۋ ھام وكىنشتى ناز ۇقتىم.
جاپىراق جالعان جانارىنا سىڭگەن جازىمىش،
تامىشىداي مەندە ءمولدىرمىن ءارى نازىكپىن.
اق جاڭبىر جاۋسىن ميلليون مەرۋەرت سەبەلەپ،
سەبەزگىسىندە مازدايدى مەندەگى ولەڭ-وت.
توعسىپ تۇرعان اسپان مەن جەردە تاعدىر-بۇل،
سەزبەدىڭ سەن، نە كەرەك!
جاڭبىردىڭ جاسى اسپاننىڭ شەكسىز ءتىلسمى،
جاۋاسىڭ جىر بوپ، ءتۇسىندى ەكەن كىم ءتىلىن؟
بۇلتتاعان اسپان قاباعىڭ سەنىڭ تۇنەرگەن،
نايراعاي وتى جۇرەكتىڭ ىنتىق ءدۇرسىلى.
نايزاعاي ءوشتى، اسپاننان اناۋ ءسوندى لەپ،
كوك شالعىن جايدى كويلەگىن جەلگە كولبىرەپ.
جاپىراق جۇرەگىڭ جايىلدى سۇلۋ جانىما،
الاقانىڭا قوندىم، تاپ-تازا مۇڭمەن مولدىرەپ.
جاپىراق سوندا مايسىپ تۇردى كوتەرمەي،
كوتەرمەسە، عايىپ بوپ ماڭگى كەتەم عوي.
جانىڭنىڭ جاپىراعىنا، قالعىعان سۇلۋ سەزىمىم،
سول جاڭبىردان سوڭ،
ساعىنىشقا ايلانىپ،
ۇشىپ كەتكەن ەكەن عوي!
ءداريعا ازات قىزى قحر سانجى دۇگەن وبلىسى شونجى اۋدانىندا دۇنيەگە كەلگەن. وتباسىلىق جاعدايعا بايلانىستى جوعارىلاپ وقي الماسا دا، قارشادايىنان ولەڭگە اۋەستەنەن ول، ءبۇل كۇندە اسەم جىرلارىمەن ءوز وقىرماندارىن ءتانتى ەتىپ ءجۇر. اتا-جۇرتقا جەتە الماي، الىستان اڭساپ جۇرگەن جاس اقىننىڭ تالابىنا دەمەۋ بولسىن دەگەن ماقساتپەن ءبىرقانشا ولەڭدەرىن وقىرمان نازارىنا ۇسىنىپ وتىرمىز.
