(بۋىرشىننىڭ ءۇشتاس جايلاۋىندا 1994 جىلى وتكىزىلگەن التاي ايماعىنىڭ 10-كەزەكتى اقىندار ايتىسىندا ايتىلعان)
قۇرمانبەك زەيتىنعازى ۇلى
جىر بەسىگىم - بۋىرشىن
مەن ەلىمنىڭ ەكى ەتپەيمىن كەسىمىن،
ەلىم جانە ەكى ايتپايدى شەشىمىن.
العاش جىرمەن الديلەگەن بەسىگىم،
بۋىرشىننان سۇراماقپىن كەشىرىم.
ەر جالادان، ەل نالادان ارىلعان،
مەرەي تويدا قاناسىڭدا تانىلعام.
سونان باستاپ ولەڭ قۋىپ سابىلعام،
جاڭا جەتتىم قۇشاعىڭا ساعىنعان.
ەسەپتەسەم وتكەن ەكەن ون بەس جىل،
ون بەس جىلدا ايتا الدىم با ولمەس جىر.
ەندى اقىننىڭ دوكەيىمەن بەلدەستىر،
قايراتىمدى حالقارامەن تەڭدەستىر.
ولەڭىمنىڭ ءورىسى ءوزىڭ بۋىرشىن،
سەزىمىمنىڭ الاۋىسىڭ، تۋىمسىڭ.
تويىڭا جۇرت سالتاناتپەن جيىلسىن،
بايعازى جىر باس-اياقتان قۇيىلسىن.
مىڭ بۇرالىپ بۇلىقسىعان بۋىرشىن،
قايسى يىقتان قۇلاپ تۇسكەن بۇرىمسىڭ.
نار وركەشتەي قاسيەتتى سۇلۋسىڭ،
قانشا اقيىق قوناقتاعان تۇعىرسىڭ.
«بايان سۇلۋ بايلاپ كەتكەن» بۋىرشىن،
سۇيگەن جۇرەك سەرتتەن نەگە سۋىنسىن.
ارۋ قاناس، سىرىڭدى ايتشى، ەل ۇعىنسىن،
قايسى باتىر عاشىق بولعان سۇلۋسىڭ.
و، بۋىرشىن، مەنىڭ مۋزام، ءپىرىمسىڭ،
كوركەيە بەر، كوركىڭە كوز ءسۇرىنسىن.
جانىم ەركە تولقىنىڭا جۋىنسىن،
جاساڭعىراپ جىرىم قايتا تۋىلسىن.
قورقىت اتا قونىپ وتكەن قۇت مەكەن،
ەر جانىبەك تۋىن قايدا تىكتى ەكەن.
بىقىشىڭداي قايسى شەشەن شىقتى ەكەن،
قايسى اقىنىڭ تولەبايداي مىقتى ەكەن.
قايران بەجەڭ قاي جەرىڭدە جورتتى ەكەن،
«ارمان-ايدى» قانداي مۇڭمەن شەرتتى ەكەن.
قىرسىقتاردى قىرىنا العان ماعازدىڭ،
ولەڭدەرى اتوم با ەكەن، ءورت پە ەكەن.
ەرىڭ دە وتكەن ەلىم-اي دەپ ىستەيتىن،
كەزىڭ دە وتكەن التىنىڭدى مىس دەيتىن.
تۇلپارىڭ دا جات قولىنا تۇسپەيتىن،
جابىڭ دا وتكەن ساۋىرىنان تىستەيتىن.
مىناۋ ەلگە ەندى كەرەك ءىزباسارى،
باۋ اشتىر دا قيانعا ءسال، قۇزعا سال.
قاي عۇلاما بۇل پانيدە ءجۇز جاسار،
ۇياباسار ۇرپاعىڭدى ىزگە سال.
كۇيىنسە جۇرت وتكەنىنە كۇيىنسىن،
سۇيىنسە جۇرت وركەنىنە ءسۇيىنسىن.
تويعا اكەلگەن كورىمدىگىم، ءشۇيىنشىم،
ولقىسىنباي قابلداي گور بۋىرشىن!
6alash ۇسىنادى
