سونشا سۇيگەن تۋعان جەردەن ءتۇبى مەن
سەن دە ءبىر كۇن كەتەرىڭدى ءبىلىپ ەم...
قوشتاسپاعان تىرنالاردىڭ قيقۋى،
جۇرەگىمدى تىرناپ شىقتى تۇنىمەن.
ءباھادۇرىم، مايا ءمىنىپ ماڭ باسقان،
سالقىن كەشكە كوز قىرىڭدى سالماستان.
قارا جەر دە كوتەرمەيتىن قايعىڭدى،
قارا نارعا قالاي ارتتىڭ، الداسپان؟!
شىم باتىرىپ شىرماۋىنا كەرەگىم،
مەنى قويشى، اشىماي ما وزەگىڭ؟!
ءبىر سەن ەمەس سيماي جۇرگەن وزىنە،
ءبىر مەن ەمەس قيماي جۇرگەن وزەنىن.
اپپاق دۇنيە!
سەنىڭ اتىڭ بىلايعى ەر،
تەز بىتكەننىڭ تەرگەۋىنە شىداي كور!
ەر جىگىتكە قايدا دا ءولىم بۇيىرعان،
ءبىراق قايدا تۋعاندىعىن سۇرايدى ەل.
ەسكە ءتۇسىپ سول باياعى، سول اڭىز
ءالى سوندا بار ما ەكەن،-دەپ دالا، قىز...
تۇبىندە ءبىر ىزدەيسىڭ عوي، تەك ول كەز
باسقا-باسقا سويلەسەتىن بولامىز!
نۇرشات ازىنبەك
