بالاپان راباتوۆتىڭ ولەڭدەرى
قوزدانىپ قارا توپىراق،
الاقان جايدى جاپىراق.
دالانىڭ جۇپار جەلىنە،
كوكتەمنىڭ ۇساپ تولىنە،
ساقينا ساعىم سىنىپ كىل،
كولدەردىڭ بەتى تۇنىپ تۇر.
ەتەگى جاسىل، باسى ءاپپاق،
قۋانىش مۇڭدى قوساقتاپ،
اسىر دا، تاسىر اڭ قۇسى،
وڭكەي ءبىر قۇستىڭ ءوڭدىسى.
ساعىنتا كەلىپ ساپ بولعان،
سايرانى سولعان ساقتاردان.
اۋىل ماحابباتى
تۋعان جەرىم – تورقالى توپىراعىم،
سەن دەگەندە كەلمەيدى توقىراعىم.
سەنى قالاي ءسۇيۋدىڭ كەرەكتىگىن،
مەن ەشقانداي كىتاپتان وقىمادىم.
شوقىلارعا بارىپ مەن شوقىنامىن.
مالداس قۇرىپ ماسايراپ وتىرامىن.
سۇيەمىن ماۋەلى ورمان – تالدارىڭدى،
انامنىڭ اق سۇتىندەي بۇلاقتارىڭ،
سەن دە باردىڭ ءبارىن مەن قيا المادىم.
القام–سالقام جۇرۋدەن ۇيالمادىم.
بۇل كۇندە ازاماتپىن العا شىعار،
ۇلانىڭدى قىران قىپ شىنىقتىرار
قالامايمىن كوڭىلدىڭ قۇلازۋىن،
ماحابباتىم – ول مەنىڭ جىر ازىعىم.
كىندىك قانىم توگىلگەن توپىراققا،
بار قانىمدى سارقۋعا رازىمىن.
اۋىلىم مەنىڭ الاپات تاۋدىڭ ىرگەسى
اۋىلىم مەنىڭ الاپات تاۋدىڭ ىرگەسى،
مەن ءۇشىن قىمبات، ءبىر كۇنى، ونىڭ ءبىر كەشى.
تاۋىنا شىعىپ، سۋىنا بىرگە شومىلعان،
دوستارىم مەنىڭ سايرانداپ سوندا ءجۇر دەشى.
سەزەمىن ىشتەي مويىندا جۇرگەن پارىزدى.
اينالىپ ساعان بارا الماي جۇرگەن تارىزدى.
مۇڭايىپ كەيدە بولسام ءبىر ويعا باتقانداي،
اعا دا، دوس تا، قارىنداس، قاس تا – ءبارى دە
ەسىمدە ماڭگى اق ۋىز، اپپاق قىر كەشى.
ادالدىق ءۇشىن ەرتەرەك العان جۇلدەسى.
قيدىق قوي ءبارىن، نەمەنە سوندا نىسانا،
اۋىلدىڭ ءدامىن، باۋىردىڭ ءانىن ساعىنىپ،
سابىلىپ كەلىپ جايلى ءبىر ورىن ىزدەدى.
اۋىلعا دەگەن ماحاببات ەكەن بىزدەگى.
قالىقتاي ۇشىپ قارلىعاشتارىڭ ۇيادان،
قىرانىڭ ءۇشىن قۋانىپ تۇرسام، قالايشا
اۋىلىم مەنىڭ-ساۋىعىم ەدىڭ قىر-دالام،
سالەمىن ايتتى الىستا جاتقان ءبىر بالاڭ،
وزىڭدە تۋىپ، وزىڭدە تۇلەپ ۇشقاسىن،
كەلەشەك كۇنگە وزىڭمەن عانا ءبىر بارام.
داۋرەن – اي
ولەڭ مەنىڭ ەمەس ەدى ەرمەگىم،
ولەرمەنىم سوزگە قوناق بەرمەدىڭ.
بولعان ىستەن بوياۋ تاپپاي جىرىما
تولعانىستان توقىراسام ولگەنىم.
قولدا بارىم – پوەزيا، يەم – ءپىر.
مەنىڭ قوسىم وزگەلەردەن يەن تۇر.
سىر ايتادى سىنىقسىعان دوس ماعان،
ەلجىرەيدى ءوپ وتىرىك جۇرەگى
قاۋىم دا كوپ قاۋىلداسار جونىمەن.
تايازداردىڭ تالعامىنا كونىپ ەم.
كونە المادىم، جيلەدى تولعانىس،
بۇعامىن كوپ، ابزەلىمدى ازىرلەپ،
شوبەرەلەر كەتپەڭىزدەر اۋساي تىم.
اسا عاجاپ سالاۋاتپەن قاۋسايتىن.
تابىلعانمەن تىلىمىزگە كوپ تىيەك،
ءبوز قادىرىن باعالاۋعا بار داعى،
ولەڭ سەنى قۇشار ەكەن قاشان ب ا ق،
(ءتىلىم امان، امان بولعانىمەن باس الماق)
قورقىت كۋا بولماسىنا ماڭگى ءومىر،
جەر ۇيىعى جوقتىعىنا اسان حاق.
اينالايىن اق تۋىڭنان ار-نامىس،
شىعام دەۋمەن شالقىدىڭ–اۋ جولعا الىس،
قارىنعا دا قام قىلاتىن زاماندا،
دارىنعا دا كەرەك بولدى قولعابىس.
دامىلدا سەن، قالعىما تەك، شارشادىڭ،
تۇيگەنىم سول قالجىراتتى قانشا مۇڭ؟
اكىمى بوپ وتە شىعۋ وڭاي دا،
اقىنى بوپ قالۋ قيىن بارشانىڭ.
6alash ۇسىندى
