Түркия КҮРКЕБАЙҰЛЫ
Оқыған: Орал Бөкбайұлы
Өз бақытын өзгеден аямаған
(Түркия Күркебайұлына арнаймын)
Ержанәт Байқабай
Құсы ғайып болса да ғұмырыңның,
Орыны тауға айналды тұғырыңның.
Білім сепкен бірі едің ағажайдай,
Күлін төккен жұртына тұғырылдың.
Көксңде тас тұманың көзін ашып,
Былымнен бұрлықпайтын бұғы міндің.
Жұрт ұшын жүк көтеріген қара нарым,
Жанарыңды ілсең де тұрып ілдің.
Түркиәсінән айырылған жұрт ұясы,
Ту ретінде тұсырды түңілігін.
Түркиә кім дей көрме қай анадан?
Тұлғасын ойын емес ой ораған.
Алтынына тойса да адам жердің,
Ақылына жақсының тоя ма адам.
Қасқырдай қандасына қас қылмаған,
Адалдық ар-ұжданға бай абадан.
Ағартудың мәуелі байтерегі,
Өркенін сан мың адам саялаған.
Көз жақұтын тауысып дөскә алдында,
Өз бақытын өзгеден аямаған.
Ертіс сен, көктемде тасыған өр,
Мінезің бе үп етіп басылған жел.
Қабырыңды айналып өткен емес,
Қадырыңды білетін ақылман ел.
Өлең төкпей өзіңе тұра алам ба?
Отынға емес оқуға шақырған ер.
Тулаған сағынышымды жеткізерсің,
Түкең салды бауырына жасырған ел.
Аралап ауылыңның кең даласын,
Озгерттің қасаң қалған көз қарасын.
Бір егей еңбегіңді көрді алашың,
Білімге жетеледің бел баласын.
Алпыс нарға жүк Болар ауылыңа,
Ақылдан арып-шаршап берген асың.
Дөкейлердің көбісін ел басқарған,
Доңбек үйде оқытқан сен ғанасың.
Өзіңнен білім алған өгізбен кеп,
Өнерде жүрген ұлан теңізден көп.
Ұстазы Түркиядай болғаннан соң,
Ұстамы нашар екен дегізген жоқ.
Жан едің жұлдыз жанған көкке ғашық,
Сол аспаннан рухың кеткен асып.
Ағартуда қырық жыл басшы болып,
Ағаттықты айта алдың бетке басып.
Алпыс жас жасаған айбозым-ай,
Алпыс жерден кетіпсің мектеп ашып.
6алаш ұсынды
